Przesiadka i obrzydliwy Berber

W autobusie chcieliśmy spać, ale było dość dużo ludzi. Pan, który sprzedawał bilety (ten sam, co w Marrakeszu w ostatniej chwili uratował nam skórę informacją, że autobus jeszcze nie odjechał) jak nas zobaczył spytał, żeby się upewnić "Tizi n'Test?", ja się uśmiechnęłam i potwierdziłam. Pan spytał "Casablanca?", uśmiechnęłam się szerzej i znowu potwierdziłam. Pamiętał nas ^^ Przed nami siedział pan, który cały czas się uśmiechał i śmiał z tego co robiliśmy pokazując kciuki. Śmieszny był.
W Marrakeszu przesiadłam się na podwójne miejsce, gdzie mogłam pospać (choć obok koleś puszczał muzę z telefonu), jednak za chwilę mnie stamtąd wygonili, bo jakaś pani z dzieckiem chciała usiąść. Wróciłam do Mateusza na tył. Pan z komórką chyba stwierdził, że super by się było zaprzyjaźnił i usiadł obok mnie z tyłu. Nie mówił po angielsku choć bardzo był rozmowny. Czułam od niego alkohol albo mi się zdawało.

Próbowałam zasnąć, ale po pewnym czasie poczułam rękę pana lekko dotykającego moje udo, myślałam, że się pomylił. Ale po pewnym czasie, kiedy chyba myślał, że zasnęłam, pozwolił sobie na całą rękę na moim udzie. Poruszyłam się i powiedziałam, żeby przestał. Zaproponował nam berberską tequilę, ale oczywiście ohyda. W międzyczasie zachciało mu się siusiu, a że autobus nie zatrzymuje się specjalnie, wysikał się na tylne drzwi, norma. Przesiadłam się do Krzycha na miejsce w przedostatnim rzędzie. To była najobrzydliwsza rzecz w całym Maroko so far ;) Raz na jakiś czas czułam rękę na moim ramieniu. Po jakimś czasie i Mateusz stamtąd uciekł.

W Casablance ledwo odebraliśmy bagaże a już do nas podeszli z pytaniem: "Fes? Rabat??". Za 25dh był autobus od razu. Wsiedliśmy i ruszyliśmy.

Komentarze (0)